കണ്ണനോട്...

പ്രണയത്തിന്റെ

ചെമ്മണ്‍പാതയവസാനിച്ചിടത്ത്

രാധയെ

നഷ്ടപ്പെടുത്തിയവന്‍  നീ

വൈരങ്ങള്‍ പതിച്ച

നടവഴി നീളെ

നിന്റെ

ചുമല്‍ ചേര്‍ന്നത്

പിന്നെത്രയോപേര്‍

ഇതിഹാസങ്ങള്‍

ചിതലെടുത്തിട്ടും

പിന്നെയുമെന്തേ കണ്ണാ

രാധയോടൊപ്പം

നിന്റെ പേരുയര്‍ന്നുകേള്‍ക്കുന്നു  ?

ഓര്‍മ്മപ്പാടുകള്‍ ..

ഇടനാഴിയിലെങ്ങോ 
പതിഞ്ഞു കിടപ്പുണ്ട്,
വിശപ്പ്‌
ചീന്തിയെറിഞ്ഞ
പഴയൊരു
മുഖചിത്രത്തിന്റെ
ഓര്‍മപ്പാടുകള്‍ .

മുഷിഞ്ഞിരുന്ന
നട്ടുച്ചകളില്‍
ആര്‍ത്തിയോടെ
ചവച്ചുതിന്നത്
അച്ചടിമഷി
സ്വപ്നം കണ്ട്
തിരിച്ചുവന്ന
കവിതകളായിരുന്നു.

വിയര്‍പ്പു വീണു
കലങ്ങിയ
തെരുവുകളില്‍
പട്ടിണിയുടെ
പ്രഭാഷണങ്ങളുമായി
ആയുസ്സിന്റെ
ഒരു വ്യാഴവട്ടം..

ഇന്ന്,
ആധുനികതയുടെ
മൂന്നാം നിലയിലിരുന്ന്
ഞാന്‍
വിശപ്പിനെക്കുറിച്ചെഴുതുന്നു

പ്രസാധകരുടെ
വിളികള്‍ക്കിടയിലും
ഓര്‍ത്തെടുക്കുകയാണ്
വയറുകാഞ്ഞതും
പൈപ്പുവെള്ളം പോലും
നിഷേധിച്ച
വല്യമ്മാവനെയും.