Apr 15, 2010

ചില്ലകളില്‍ ഉടക്കുന്നത്..


പ്രണയം,
സ്വപ്നങ്ങളുടെ തീയില്‍
കത്തിപ്പോകാതെ 
പച്ചയ്ക്ക് കിടക്കുന്നു
നീറിപ്പുകഞ്ഞ്
തീയിനെ പൊള്ളിക്കുന്നു

നീ,
 
ചുട്ടുപഴുത്ത ഹൃദയത്തില്‍ 
മഞ്ഞായും 
തണുത്തുറഞ്ഞ ചിന്തകളില്
വെയില്‍ച്ചീളുകളായും  
ആഴ്ന്നിറങ്ങുന്നു
                                                      
ഞാന്‍,
നനഞ്ഞ നൂലുപോലെ
നിന്റെ വിരലുകളുടെ
ചലനങ്ങള്‍ക്കൊത്ത്
രൂപംമാറിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു

നമ്മള്‍ ,
ചുറ്റുമുയരുന്ന മതിലുകള്‍ക്കിടയില്‍
ശ്വാസം കിട്ടാതെ
പിടഞ്ഞൊടുങ്ങിയവര്‍
അന്നുടഞ്ഞുപോയ കവിത
ഇന്നിതാ, 
വാപിളര്‍ത്തി
ഇന്ദ്രിയങ്ങള്‍ വിഴുങ്ങുന്നു..

നിന്റെ നിഴല്‍
ഓടിയകലുന്നു
ഞാനിതാ
ചിതറിയ അക്ഷരങ്ങളില്‍
പഴയ തീപ്പാടിനലയുന്നു..

2 comments:

രാജേഷ്‌ ചിത്തിര said...

ഞാന്‍,
നനഞ്ഞ നൂലുപോലെ
നിന്റെ വിരലുകളുടെ
ചലനങ്ങള്‍ക്കൊത്ത്
രൂപംമാറിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു
--ഇതിഷ്ടപെടുന്നു

പ്രവാസം..ഷാജി രഘുവരന്‍ said...

നിന്റെ നിഴല്‍ ഓടിയകലുന്നു
ഞാനിതാ
ചിതറിയ അക്ഷരങ്ങളില്‍
പഴയ തീപ്പാടിനലയുന്നു..