ജന്മാന്തരങ്ങളുടെ നോവ്‌
അടിവയറ്റില്‍ കുമിഞ്ഞപ്പോള്‍
നീ ജനിച്ചു
ആഢ്യത്വത്തിന്റെ ഉമ്മറത്ത്
കരഞ്ഞുവിയര്‍ത്ത്
ബാല്യം യാത്രയായി..
ക൪മ്മകാണ്ഡങ്ങളില്‍
നെഞ്ചിനു കുറുകേയിട്ട
അവസാന ബന്ധനവും
അറുത്തുമാറ്റി.
അരൂപിയുടെ കല്‍പ്പനകള്‍
കൌമാരത്തെ കോര്‍ത്തു വലിച്ചപ്പോള്‍
ഞരമ്പ്‌ പിണച്ച പാത്രത്തില്‍
നുരഞ്ഞ ലഹരിയായ്
പ്രണയം പകര്‍ന്നതാര്?
സങ്കീര്‍ണതകളില്‍
യൌവനം ത്രസിച്ചപ്പോള്‍
തലയോട് ചുരണ്ടി
വിയര്‍പ്പില്‍ കുഴച്ച്
വിപ്ലവത്തിന്റെ ആദ്യപടികെട്ടി
അതില്‍ ചവിട്ടിക്കയറിയവര്‍
നവയുഗത്തിന്‍ വാതിലു കണ്ടു
ശില്പ്പിയാം നീ പ്രജ്ഞയറ്റ്
പടിയ്ക്കല്‍ തന്നെ മരിച്ചുവീണു..
2 comments:
വളരെ നന്നായിട്ടുണ്ട്..
ജന്മാന്തരങ്ങളുടെ നോവ്‌ ...........
Post a Comment